Nazwisko i imię: Habarta Ludwik
Miejsce zamieszkania: Pruchna
Rodzaj twórczości: rzeźba
Kontakt: artysta nieżyjący

Ludwik Habarta urodził się 4 sierpnia 1914 roku w Ochabach. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w 6-letniej prywatnej szkole Ludwika Konarzewskiego w Istebnej. Cykl kształcenia obejmował 4 lata nauki i 2 lata praktyki. W tym okresie, pod kierunkiem swojego mistrza, uczył się niezbędnej w rzeźbiarstwie anatomii, poznawał tajniki proporcji, zdobywał wiedzę zarówno teoretyczną jak i praktyczną. W pracowni Konarzewskiego wykonywał różne prace – począwszy od pamiątkowych bibelotów, skończywszy na ambonach, ołtarzach i chrzcielnicach zdobiących do dziś kościoły zarówno na Śląsku jak i w odleglejszych regionach Polski. Pierwszym zakładem, w którym znalazł prace był warsztat Alojzego Ździebływ Pawłowicach, nastawiony głównie na wykonywanie prac ściśle związanych ze sztuką sakralną. W latach 1933-1937 wykonał ambonę do kościoła w Skrzyszowie oraz dwie figury świętych: Elżbiety i Floriana do kościoła w Olzie . Brał też udział w wykonaniu ołtarza w kościele w Syrynii na Śląsku. W tym czasie był tam proboszczem ks. Herbert Bednorz, późniejszy biskup.

Podczas wojny rzeźbą zajmował się krótko, tylko kilka miesięcy podczas pobytu w Zgorzelcu. Po wojnie wykonywał rozmaite prace w różnych zakładach rzeźbiarskich, na krótko powrócił do swego przedwojennego pracodawcy – Alojzego Ździebły z Pawłowic – gdzie w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych wspólnie z właścicielem tworzył ołtarz dla kościołów w Turzy i Boguszowicach. Od 1957 roku przestał pracować zawodowo jako rzeźbiarz, gdyż z niesystematycznie zdobywanych dochodów za pracę nie był w stanie utrzymać rodziny. Zatrudnił się w Fabryce Sprzętu Rolniczego w Skoczowie, gdzie po 20 latach pracy w tym zakładzie, w roku 1976 przeszedł na emeryturę. Choć nie zajmował się już rzeźbą zawodowo, nie przestawał tworzyć, tym bardziej, że miał już więcej czasu. Zamiłowanie do wydobywania z drewna kształtu, postaci, znalazło satysfakcjonujący upust – wykonał ramy do stacji Męki Pańskiej dla kościoła w Dębowcu, odnowił ramy Stacji Drogi Krzyżowej w kościele Św. Anny w Pruchnej. Na zamówienie cechu rzemiosł w Cieszynie wykonał płaskorzeźbę w drewnie ,,Spotkanie Trzech Braci’’, która jako model zastała odlana w brązie i umieszczona na studni Trzech Braci w Cieszynie. W 2000 roku do sali parafialnej kościoła ewangelickiego Zmartwychwstania Pańskiego w Pruchnej wykonał płaskorzeźbę przedstawiającą Marcina Lutra.

W rodzinnym domu pozostawił interesującą kolekcję rzeźb, płaskorzeźb i innych naczyń użytkowych wykonanych głównie z drewna lipowego. Najbardziej cenne i bliskie rzeźbiarzowi były prace typowo artystyczne, jak np. płaskorzeźba ,,Ostatnia Wieczerza’’ czy rzeźba ,,Miłość Matki’’. Artystyczna forma sprawiła, iż rzeźbiarz mógł sobie pozwolić na pewien rozmach w wyrażaniu uczuć i własnej wizji świata. Dzieła jego życia, to wspaniałe pamiątki dla potomnych.

Ludwik Habarta w 2011 roku został wyróżniony laurem ,,Srebrnej Cieszynianki. Zmarł 19 marca 2013 roku, a pochowany został obok żony na Cmentarzu Ewangelickim w Pruchnej. Ich nagrobek zdobi płaskorzeźba ,,Chrystus Cierpiący’’ wykonana przez samego rzeźbiarza.